Het leven gaat gewoon door, alles blijft hetzelfde alleen nu zonder sigaret
Annelies  (Tilburg)

Hoe maak je van een roker, die opgegroeid is met het gegeven dat roken een sociaal gebeuren is, een ex-roker. De 40-, 50- en 60-ers zijn veelal opgegroeid tussen rokende ouders, tantes, ooms en zelfs de leraar rookte er aardig op los.

Velen van ons herinneren de feestjes waar de sigaretten en sigaren op de feesttafel stonden. De Belinda’s voor de tantes en de Mantano’s, zonder filter, voor de heren. Als kind zaten we met tranende ogen in kamers en auto’s die blauw zagen van de rook. We keken vol verwondering naar de mannen die heel stoer de rook in kringetjes uit hun mond lieten komen. En tegen de tijd dat wij dachten bij de volwassenen te horen, ongeveer op 14-jarige leeftijd, ja, ja dat was al vroeg in die tijd, paften wij ons eerste sigaretje in het fietsenhok op school. Wauw, je hoorde er helemaal bij.

Niet wetende dat, de komende 40 jaar, dit sigarettenduiveltje een verslaafde van jou ging maken. En dat we tevens het personeel van Philip Morris van een riant salaris zouden gaan voorzien.

Enkele jaren later kwamen de berichten dat roken slecht is voor de gezondheid. Langzaam rukte het leger van ex- en nooit-rokers op en begonnen de rokers te verbannen met hun stinklucht en slechte adem. Niks meer gezellige kringetjes in de lucht blazen. Maar een goede roker vindt voldoende excuses om door te paffen en is niet snel overtuigd dat roken slecht is voor de gezondheid.

"Een kennis van mij is honderd geworden, mankeert niks en heeft altijd gerookt". "Rokers zijn gezellige mensen". "Van roken blijf je slank". Wie kent deze uitspraken niet?

Totdat!!! Je naar lucht begint te happen, en met verzuurde benen de trap opklimt, ’s Nachts met piepende adem in slaap valt. ‘s Morgens wakker wordt met, boven de wasbak, een productieve hoestbui. COPD, angst voor hart-long problemen. Dat vervelende kuchje tijdens het praten. Jij de enige bent die tijdens een feestje of etentje, om de 20 minuten, naar buiten moet om te roken. Omdat binnen roken nergens meer is toegestaan.
Het moment is aangebroken dat je moet gaan toegeven dat je een halt gaat toeroepen aan je verslaving. Je loopt al een tijdje te verkondigen dat je wilt stoppen maar het moment wordt nog een even uitgesteld. Mentaal voorbereiden noemen ze dat. Maar dan schrijf je jezelf in voor de cursus stoppen met roken.

Cursus? Moet dan nu zo op z’n Amerikaans? Werkt dit wel? Kennelijk wel.

Tijdens deze cursus leerden we (14 personen) elkaar kennen, ieder met zijn eigen verhaal. Enige onzekerheid is er nog wel of het ons gaat lukken om te stoppen. De tweede week, toen iedereen nog rookte, werd het CO-gehalte gemeten. Wat confronterend was dat moment. De score lag behoorlijk hoog in onze groep. Hierna werden we nog meer gemotiveerd om te stoppen met roken. Stoppen met je lichamelijke-, maar nog meer je geestelijke rookverslaving. 40 jaar hoorde de peuk bij jou en nu loop je even onhandig rond. Wat te doen met deze moeilijke momenten.
Moeilijk waren de momenten, zeker in de eerste stopweek. Ondanks de medicijnen, pleisters, kauwgom en zuigtabletten hadden de meesten met afkickverschijnselen te maken. Dromen, slapeloosheid, eetbuien, chagrijnig en verveling.

We konden elkaar tips en adviezen geven en Ingrid, de cursusleidster, sleepte ons prima, met haar tips en wijsheden, door de eerste stopperiode heen. Hoe trots waren we dat de CO-score, na 1 week niet roken, heel erg laag was. Ons bloed was nu al van meer zuurstof voorzien. Een medecursist maakte de opmerking: "Het leven gaat gewoon door, alles blijft hetzelfde alleen nu zonder sigaret". Deze opmerking heb ik goed in mijn oren geknoopt en heeft mij zeker in moeilijke situaties geholpen.

Donderdag 20 oktober hadden wij onze laatste bijeenkomst die feestelijk, met gebak, werd afgesloten. Gebak omdat we 4 weken rookvrij door het leven gaan. Voor een ander is dit pas 4 weken voor ons allemaal AL 4 weken. De voordelen van een rookvrij leven zijn, controle te hebben over je eigen lichaam, het huis ruikt weer fris, het hoesten, piepen en kuchen is gestopt. Je kleding en haren ruiken weer fris. Het eten smaakt lekkerder, je ruikt weer beter,je huid ziet er gezonder en frisser uit. Niet meer onzeker zijn over een slechte adem. Geld gespaard. En vooral een toekomst met een gezond lijf.

Wat zijn we trots op onszelf dat we de strijd met het rookduiveltje bijna hebben gewonnen. Bijna, omdat je het eerste jaar nog momenten van zwakte tegen gaat komen. Maar ook die momenten gaan we trotseren. Nooit meer een sigaret.

Over 3 maanden hebben we een reünietje om onze ervaringen als niet roker te delen.

Met dank aan mijn medecursisten, Ingrid, medicijnen en nicotinevervangers.