Ik heb me ingeschreven, vond het kei eng met allemaal onbekende mensen. Maar het was zo fijn! ZO FIJN!!
Sanneke (Eindhoven)
STOPPEN MET ROKEN, STOPPEN MET ROKEN, STOPPEN MET ROKEN. Hoe vaak ik dit wel niet tegen mezelf heb gezegd in de afgelopen jaren. Hoe vaak ik dit wel niet heb gedacht de afgelopen jaren. En hoe langer ik rookte, hoe vaker ik deze gedachten kreeg. Hoesten, altijd maar dat hoesten. Slijm, eerst alleen in de ochtend, later steeds vaker ook gewoon overdag, het was normaal geworden. En het werd steeds erger. Soms, als ik wilde praten, moest ik eerst mijn keel schrapen of AHUM doen. Ik hou heel veel van zingen en heb dit ook lang gedaan in een bandje en bij een koor. Maar dit kon ik eigenlijk niet meer, want mijn stem sloeg over en altijd weer dat ..ahum.. Laat staan mijn conditie, of het feit dat ik 3 kinderen heb die opgroeien met een rokende moeder.
Je kunt er heel lang je ogen voor dichtdoen. Heel lang. Want roken is lekker, roken is heerlijk, roken is mijn vriend. Als ik het niet meer doe ben ik bang. Bang voor de angst... die ik ga voelen als mijn ALLES weg is.
In mijn hoofd ben ik er toen misschien een half jaar mee bezig geweest wat dat nou precies is voor mij het roken. Wat vind ik er lekker aan, wat doet het met mij en wat geeft het mij. En vooral: wat geeft het mij niet! En wat zou het fijn zijn om nooit meer te hoeven roken, om niet meer afhankelijk te zijn van die stomme sigaret. Want 1 ding wist ik inmiddels, na 22 jaar altijd roken (ja altijd, bij ziekte, benauwdheid en zelfs in het kraambed): ik was er helemaal klaar mee.
HOPPA!! WEG ERMEE!! Wat is het alternatief dacht ik bij mezelf? Dat ik straks COPD heb (als ik het al niet heb), nooit meer kan zingen? De kinderen straks geen moeder meer hebben? Ik altijd hijgend zonder conditie met peuk in mijn hand erbij sta?
Slaaf van de sigaret.
En toen ik er klaar voor was (ik kon het me totaal niet voorstellen: ik zonder sigaret..), hoorde ik van een nichtje van mij dat ze was gestopt met een groepstraining van SineFuma. Ik dacht: dat is ook wat voor mij, want alleen gaat mij dit nooit lukken. Ik heb de steun nodig van andere mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Zodat we samen voor hetzelfde doel kunnen gaan.
Ik heb me ingeschreven, vond het kei eng met allemaal onbekende mensen. Maar het was zo fijn!!! ZO FIJN!!!! Allemaal verschillende mensen met hetzelfde einddoel: Verlost willen zijn van die sigaret en niet meer willen roken. 7 bijeenkomsten hebben we gehad en het was altijd fijn om er weer naartoe te mogen. Je leert met elkaar, je deelt met elkaar, je hoort verschillende verhalen en toch ben je hetzelfde in de groep. Want je bent iemand die van een hele lastige en gemene verslaving af wil komen. En samen lukte dat voor mij beter dan alleen.
Ik ben nu 7 weken geleden gestopt met roken en ik voel me goed. Ik had nooit gedacht dat het zo makkelijk voor me was. Ik heb het gewoon heel erg leuk gehad in de groep en ben blij dat ik voor deze stopmethode heb gekozen. Want alleen was me dit niet gelukt. Iedereen hartstikke bedankt!! Ik kan de cursus aan iedereen aanraden. Ook omdat het succespercentage vele malen hoger ligt dan dat je zelf maar wat aan gaat klooien, want het is al lastig genoeg.
Groepsleiders Dionne en Jolanda: Top!
En de rest van de groep zie ik van de week, dan gaan we gezellig nog napraten en wat borrelen (zonder peuk!), want we zijn heel benieuwd hoe het elkaar vergaat!
